به نظر می رسد که جت های آب گرم خستگی و استرس روز گذشته را از بین می برد و احساس خلوص کریستالی را بر جای می گذارد.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، متخصصان پوست هشدار می دهند: این مراسم روزانه به آرامی سد محافظ پوست را از بین می برد و باعث خشکی و سوزش می شود.
دمای بالای آب به معنای واقعی کلمه گوشته لیپیدی را حل می کند که رطوبت را حفظ می کند و در برابر باکتری ها و آلاینده ها محافظت می کند. پوست پس از چنین حمام سفت می شود و برای جبران از دست دادن روغن های طبیعی نیاز به مرطوب سازی فوری دارد.
عکس: اینجا نیوز
بخار داغ منافذ را باز می کند، اما این یک اثر موقتی است که منجر به پاکسازی عمیق نمی شود. برعکس، پوست کم آب اغلب با افزایش کار غدد سباسه پاسخ می دهد و سعی می کند لایه محافظ آسیب دیده را بازیابی کند.
این یک وضعیت متناقض ایجاد می کند: شما پوست خود را با آب داغ خشک می کنید، اما بعد از چند ساعت حتی چرب تر می شود. تجربه شخصی افرادی که به شستشوی سرد روی آورده اند تأیید می کند که بعد از چند هفته کار غدد چربی عادی می شود و پوسته پوسته شدن کاهش می یابد.
کارشناسان توصیه می کنند که دوش خود را با آبکشی خنک به پایان برسانید، که پوسته های پوست را می پوشاند و درخشندگی سالمی به آن می بخشد. دمای آب نباید باعث ناراحتی شود، بلکه مانند بخار کتری نباشد – میانگین طلایی به سرعت پیدا می شود.
پیروی از این قانون برای افراد مبتلا به روزاسه یا روزاسه که سیستم عروقی آنها به شدت به تغییرات دما واکنش نشان می دهد بسیار مهم است. قرمزی و رگهای عنکبوتی اغلب نتیجه حملات حرارتی منظم در طی مراحل بهداشتی هستند.
زیبایی دوش آب سرد نه تنها در حفظ پوست سالم بلکه در تمرین رگ های خونی نیز نهفته است. آنها یاد می گیرند که به اندازه کافی به تغییرات دمای محیط واکنش نشان دهند که باعث بهبود میکروسیرکولاسیون خون می شود. بسیاری از مردم توجه دارند که پس از تغییر دمای پایین تر، سنگ مرمر شدن پوست و احساس مداوم زمستان حتی در یک اتاق گرم ناپدید شد.
نیازی به افراط و شکنجه کردن خود با دوش های یخی نیست – فقط دما را به دمای راحت و گرم کاهش دهید. بدن شما برای این تغییر کوچک با پوستی سفت و درخشان بدون لوازم آرایشی غیر ضروری از شما تشکر خواهد کرد.
همچنین بخوانید
- خوابیدن به پهلوی چپ: چگونه وضعیت بدن باعث بهبود عملکرد اندام های داخلی می شود
- چرا زنان به تحرک نیاز دارند نه کشش؟ انعطاف پذیری چه تفاوتی با عملکرد دارد؟
