الکل موجود در خمیر به طور همزمان در سه جهت عمل می کند – در حین سرخ کردن تبخیر می شود، حباب های اضافی برای تخلخل ایجاد می کند، ترکیبات معطر پیچیده را در آرد حل می کند و از توسعه گلوتن جلوگیری می کند.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، پنکیک ها به خصوص نازک و لطیف هستند، با رایحه نجیب لطیفی که نمی توان با نت های مخمری اشتباه گرفت.
کنیاک طعم کره را در خمیر آشکار می کند و آن را گویاتر می کند.
عکس: اینجا نیوز
صاحب یک پانسیون فرانسوی در هر لیتر شیر فقط یک قاشق غذاخوری کنیاک به خمیر کرپ معروف خود اضافه کرد. پنکیک های او به قدری ظریف بودند که در مقابل نور خورشید می درخشیدند و خاصیت ارتجاعی خود را حفظ می کردند.
برای نسخه کودکان، می توانید از آب سیب استفاده کنید – اسید اثر مشابهی روی بافت می گذارد، اگرچه عطر، البته، متفاوت خواهد بود. نکته اصلی این است که زیاده روی نکنید تا طعم الکلی آشکاری وجود نداشته باشد.
سعی کنید یک قاشق چایخوری کنیاک یا براندی را به خمیر پنکیک خود اضافه کنید. خواهید دید که چگونه آن را روان تر و کشسان تر می کند، و پنکیک های تمام شده آن جذابیت گریزان را به دست خواهند آورد. این راز کوچک سرآشپزهای بزرگ است.
همچنین بخوانید
- شیمی آشپزی: چرا یک پیمانه نوشابه به سوپ با حبوبات اضافه کنید؟
- چرا آناناس به آب نمک گوشت اضافه می شود: آنزیم هایی که باعث ایجاد جادو می شوند
