بیشتر مردم صادقانه از درگیری در روابط می ترسند و آنها را پیشگویی جدایی قریب الوقوع می دانند.
به گزارش خبرنگار اینجا نیوز، آنها با تمام وجود سعی می کنند از گوشه های تیز، ساکت کردن نارضایتی ها و پنهان کردن عصبانیت در پشت لبخند مؤدبانه خودداری کنند.
با این حال، روانشناسان می گویند که خطر اصلی زن و شوهر در این رفتار است و نه در خود دعوا. نارضایتی انباشته شده هیچ جا ناپدید نمی شود، بلکه به بار سمی تبدیل می شود که به آرامی همه چیز خوب را مسموم می کند.
عکس: اینجا نیوز
یک درگیری ایمن و سازنده، برعکس، به عنوان یک عمل جراحی عمل می کند که رابطه را از همه چیز غیر ضروری پاک می کند. راز اصلی بحث نکردن نیست، بلکه انجام آن به درستی، بدون شخصی سازی و بدون تلاش برای تحقیر شریک زندگی است.
هدف نزاع نباید پیروزی باشد، بلکه جستجوی درک متقابل و راه حل مشترک برای مشکل است. وقتی هر دو شرکت کننده در بحث این را به خاطر می آورند، تعارض از یک نیروی مخرب به ابزار رشد تبدیل می شود.
زوجهای باتجربه و با تجربه میدانند که مهم است یاد بگیرند لحظهای را که مشاجره شروع میشود و به بنبست میرسد، تشخیص دهند. اگر احساسات زیاد شد و بحث های منطقی تمام شد، بهتر است وقت بگذارید و گفتگو را به تعویق بیندازید.
نیم ساعت سکوت و فرصتی برای آرام کردن معجزه می کند و به شما کمک می کند با خونسردی به گفتگو بازگردید. یکی از زوجی که من می شناسم سیگنال خنده دار، اما بسیار مؤثری برای خود ایجاد کرده است – وقتی یکی از آنها متوجه می شود که بحث در حال داغ شدن است، کلمه رمز “کوکی” را می گوید.
این به عنوان یک یادآوری بی ضرر است که آنها در یک طرف هستند و به کاهش تنش کمک می کند. استفاده از «پیامهای من» در یک مشاجره، صحبت کردن درباره احساساتتان به جای سرزنش شریک زندگیتان، بسیار سازنده است.
جمله «وقتی ظرفها در سینک میمانند ناراحت میشوم» بسیار بهتر از جمله تهمتآمیز «هیچ وقت بعد از خودت آب نمیشوی» جواب میدهد. این رویکرد واکنش تدافعی را حذف می کند و گفتگو را تشویق می کند.
پس از حل تعارض، تحت هیچ شرایطی نباید آن را به سادگی فراموش کنید، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. یک آیین فوقالعاده قدرتمند که در آن آشتی میکند، یک آغوش ساده است که حداقل ۲۰ ثانیه طول میکشد.
این مدت زمان برای شروع تولید اکسی توسین، هورمون محبت و اعتماد، حداقل در نظر گرفته می شود. درگیری صمیمانه به شجاعت و بلوغ عاطفی نیاز دارد، زیرا همیشه خطر سوء تفاهم وجود دارد.
اما دقیقاً این خطر و پاداش در قالب صمیمیت عمیق و قابل اعتماد است که به دنبال آن رابطه را واقعاً زنده و پایدار می کند.
همچنین بخوانید
- از بحران تا پایان: چگونه بفهمیم که اشتیاق برنمی گردد
- چرا باید فرهنگ عذرخواهی را در زوجین ایجاد کنید: قدرت تشریفات ترمیمی
