در نگاه اول، هویج و پیاز همسایه های معمولی در باغ به نظر می رسند.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، اما کاشت آنها در کنار هم تلاشی برای صرفه جویی در فضا نیست، بلکه یک استراتژی متفکرانه برای محافظت متقابل است.
هر محصول مواد فراری را در هوا و خاک آزاد می کند که به عنوان دافع آفت اصلی همسایه خود عمل می کند.
عکس: اینجا نیوز
مگس هویج، همان آفت بدیعی که لاروهایش مسیرهای زشت محصولات ریشه را می خورند، نمی توانند بوی پیاز را تحمل کنند. فیتونسیدهای ترشح شده توسط برگ پیاز او را گیج می کند و او به سادگی هدف خود یعنی هویج را پیدا نمی کند. در نتیجه، سبزیجات ریشه تمیز و سالم بدون هیچ گونه مواد شیمیایی باقی می مانند.
مگس پیاز نیز به نوبه خود ضدیت مشابهی با عطر بالای هویج دارد. هویج های کاشته شده در نزدیکی یک مانع نامرئی ایجاد می کنند که از پیازها در برابر آسیب لارو محافظت می کند. این پشت سر هم بسیار موثرتر از کاشت های جداگانه و حتی برخی حشره کش ها عمل می کند.
آنها معمولاً در ردیف های متناوب یا به ترتیب مخلوط کاشته می شوند، به عنوان مثال، از طریق یک. مهم است که گیاهان در مجاورت یکدیگر باشند، در غیر این صورت اثر محافظتی از بین می رود. فاصله بین ردیف ها به طور استاندارد، حدود 15-20 سانتی متر حفظ می شود، به طوری که محصولات برای نور و تغذیه رقابت نمی کنند.
این اتحادیه یک امتیاز عملی دیگر دارد – نرخ های مختلف بلوغ. انواع پیاز زودرس که در ماه جولای برداشت می شوند، در نیمه دوم تابستان فضایی را برای هویج آزاد می کنند. تخت با حداکثر کارایی کار می کند، بدون اینکه یک روز بیکار بماند.
برخی از باغبانان با افزودن یک ردیف تربچه یا کاهو، این طرح را پیچیده می کنند، که قبل از اینکه هویج ها رویه های قدرتمند خود را پخش کنند، زمان کافی برای رسیدن دارند. به نظر می رسد که این یک تسمه نقاله چند لایه واقعی است که هر گیاه نقش خود را در اکوسیستم کلی ایفا می کند. این اوج برنامه ریزی باغ است.
این روش برای چندین دهه اثبات شده است و نیازی به سرمایه گذاری اضافی ندارد. او به شما یاد می دهد که تعاملات طبیعی را مشاهده کنید و از آنها به نفع خود استفاده کنید. کنار هم قرار گرفتن هویج و پیاز نمونه ای کلاسیک از این است که چگونه گیاهان می توانند به یکدیگر کمک کنند اگر شریک مناسبی برای آنها انتخاب کنید.
این اتحاد یادآور این است که ظریف ترین راه حل ها در باغبانی اغلب روی سطح قرار دارند. شما فقط باید از الگوهای تک کاشت فاصله بگیرید و اجازه دهید فرهنگ ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. زبان آنها بوها و ترشحات ریشه است که شبکه ای نامرئی از کمک های متقابل را در منطقه شما ایجاد می کند.
همچنین بخوانید
- توت فرنگی را با شیر اسپری کنید و تأثیر غیرمنتظره ای روی برداشت خود داشته باشید
- چرا هنگام کاشت سیب زمینی یک مشت جو را در سوراخ می ریزیم: روشی قدیمی که توسط علم توجیه می شود
