به نظر می رسد کدو سبز ساده ترین و قابل درک ترین محصول است که برداشت آن به سختی خراب می شود.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، اما دقیقا همین سادگی ظاهری است که اغلب با باغبانانی که میوه ها را خیلی زود چیده اند، به محض اینکه به اندازه یک خیار بزرگ می شوند، شوخی می کند.
در جستجوی پوست ظریف و دانه های کوچک، آنها چیز اصلی را از دست می دهند – طعم واقعی و ارزش غذایی. کدو سبز ویژگی آشپزی واقعی خود را تنها زمانی آشکار می کند که به بلوغ بیولوژیکی برسد، زمانی که پوست آن متراکم می شود و با ضربه زدن صدایی کسل کننده به دست می آورد.
عکس: اینجا نیوز
در این مرحله حداکثر مواد خشک، قندها و ویتامین ها در میوه ها جمع می شود و تفاله آنها از حالت آبکی به کشسان و معطر تبدیل می شود. چنین نمونه هایی خاویار و خورش بی نظیری می سازند که هر قطعه شکل خود را حفظ می کند.
یک کدو سبز جوان که در حالت پختگی فنی چیده شده است محکوم به پژمرده شدن و فاسد شدن سریع است. باید به معنای واقعی کلمه ظرف 24 ساعت مصرف شود. یک میوه کاملا رسیده را می توان برای ماه ها در یک مکان خنک مانند کدو تنبل نگهداری کرد و تبدیل به یک ذخیره استراتژیک برای زمستان می شود.
نیازی به نگهداری آن در حالت اضطراری نیست – همیشه زمان خواهید داشت تا یک ظرف تازه از آن تهیه کنید. کدو سبز که تا رسیدن کامل در باغ رها می شود، سیگنالی به گیاه می فرستد تا ماموریت خود را کامل کند.
این به بوته اجازه می دهد تا انرژی را به شکل گیری تخمدان های جدید هدایت کند و دوره کلی باردهی را تا یخبندان های پاییزی طولانی کند. برعکس، جمع آوری مداوم میوه های میکروسکوپی، گیاه را خسته می کند و آن را مجبور می کند انرژی خود را صرف تولید بی پایان جنین های جدید و بیشتر کند.
یک جنبه کاملاً عملی نیز وجود دارد: یک کدو سبز بزرگ و کاملاً رسیده از نظر وزن و حجم پالپ جایگزین پنج یا شش کدو سبز کوچک می شود. صرفه جویی در زمان در برداشت و پردازش زمانی آشکار می شود که به جای کوهی از سبزه، چندین میوه جامد و سنگین را از باغ بچینید. عملکرد بر حسب کیلوگرم در متر مربع فقط در حال افزایش است.
برخی از گونه ها، به خصوص کدو سبز، در جوانی بسیار خوب هستند و این در برنامه ژنتیکی آنها نوشته شده است. اما کدوهای سفید کلاسیک و بسیاری از هیبریدهای با پوست تیره به گونهای طراحی شدهاند که طعم و مزهای داشته باشند.
پتانسیل آنها به سادگی دزدیده می شود و مانع از تحقق کامل آنها می شود. مشکل دانه ها نیز به نفع میوه بالغ حل می شود.
خمیر اطراف دانه های بزرگ و رسیده به راحتی با یک قاشق معمولی خراشیده می شود و خمیر تمیز و آماده برای برش در دستان شما باقی می ماند. در کدو سبز بیش از حد رشد کرده، که اغلب در مورد آن هشدار داده می شود، مشکل در رسیدن نیست، بلکه در اواخر برداشت است، زمانی که دانه ها قبلاً شروع به جوانه زدن در داخل کرده اند.
این رویکرد مستلزم بازنگری در زیبایی شناسی برداشت است، جایی که ارزش از کمیت به کیفیت تغییر می کند. یک سبد با یک جفت کدو سبز غول پیکر و لاک الکل شده به نظر نمی رسد کمتر از یک جعبه کامل سبزی نارس باشد. او نشان دهنده صبر و احترام به ریتم های طبیعی گیاه است.
همچنین بخوانید
- چگونه می توان بوته توت را یک سطل توت تولید کرد: ترفندی با آبیاری بهاره
- کود گزنه: تقویت طبیعی برای برداشت باورنکردنی گوجه فرنگی
