شمردن وسواس گونه هر خرده غذا خوردن را از لذت به یک مسئله ریاضی پر استرس تبدیل می کند.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، به طرز متناقضی، این رویکرد به ظاهر علمی اغلب با نادیده گرفتن پیچیدگی بیوشیمیایی بدن انسان به بن بست می انجامد.
اعداد روی بسته بندی قابلیت هضم واقعی محصول را نشان نمی دهد، که به وضعیت روده، روش تهیه و ویژگی های متابولیک فردی بستگی دارد. پاسخ هورمونی به همان 100 کالری کلم بروکلی و یک دونات به طور چشمگیری متفاوت خواهد بود، اگرچه محاسبات یکسان باقی می ماند.
عکس: اینجا نیوز
بدن یک کوره نیست، بلکه یک آزمایشگاه شیمیایی ظریف است که در آن نه تنها کیلوژول، بلکه سیگنالهایی که سلولها دریافت میکنند، مهم هستند. تمرکز بر کالری باعث می شود سیگنال های طبیعی گرسنگی و سیری را که طبیعت به ما می دهد نادیده بگیریم.
فرد شروع به اعتماد نه به احساسات درونی، بلکه به یک عدد خارجی در یک برنامه می کند، که منجر به خرابی و رابطه عصبی با غذا می شود. نویسنده آزادی خود را زمانی به یاد میآورد که پس از سالها محاسبات، تصمیم گرفت به سادگی غذای خانگی باکیفیت بخورد و وقتی احساس سیری کرد، دست از کار برد.
پس از چند ماه، خود بدن بدون یک محاسبه به وزن مطلوب خود رسید. این فراخوانی برای کنار گذاشتن کامل اطلاعات نیست، بلکه توصیه ای برای تغییر تمرکز بر روی کیفیت محصولات و سیگنال های بدن است.
به جای وزن کردن گندم سیاه، بهتر است از خود بپرسید که آیا واقعا گرسنه هستید یا فقط یک حوصله خوار هستید؟ اعتماد به بدن خود، که از طریق تمرین غذا خوردن آگاهانه ایجاد شده است، قطب نمای قابل اعتمادتری نسبت به پیشرفته ترین ردیاب تناسب اندام است.
همچنین بخوانید
- چرا افراد باهوش به پیاده روی خسته کننده نیاز دارند: زیست شناسی عصبی حرکت بدون هدف
- چرا معده شما از گرسنگی غرش نمی کند: چگونه روده های شما خلق و خوی شما را کنترل می کنند
