توصیه کلاسیک این است: بلافاصله پس از حفاری هویج، باید بی رحمانه سرها را قطع کنید تا محصول ریشه رطوبت خود را از دست ندهد.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، با این حال، بیشتر و بیشتر باغبانان آزمایشی از این قانون منحرف می شوند و “کوه های” کوچک 2-3 سانتی متری باقی می گذارند یا حتی به سبزی ها دست نمی زنند.
تجربه آنها نتایج متناقضی را نشان می دهد – چنین هویج ها اغلب بهتر ذخیره می شوند. از نظر تئوری، برگها به تبخیر آب ادامه می دهند که منجر به پژمردگی سریع می شود.
عکس: اینجا نیوز
اما در عمل، اگر هویج در یک روز سرد و ابری برداشت شود و بلافاصله به یک اتاق تاریک با رطوبت بالا منتقل شود، روند به شکل دیگری پیش می رود. در روزهای اول پس از حفاری، محصول ریشه به طور فعال رسیده می شود و از طریق دمبرگ های برگ باقی مانده، مواد مغذی از قسمت بالا به خود محصول ریشه خارج می شود.
این فرآیند طبیعی به هویج اجازه می دهد تا قند و مواد جامد بیشتری را جمع کند، که مستقیماً بر ماندگاری و طعم تأثیر می گذارد. برهنه کردن قسمتهای بالا یک شوک برای گیاه است و سطح زخم را برای تبخیر و نفوذ عوامل بیماریزا باز میکند.
محل برش اغلب به محلی برای توسعه پوسیدگی در انبار تبدیل می شود، به خصوص اگر هوا در هنگام برداشت گرم باشد. مهم ترین شرط موفقیت این روش بالاپوش های کاملا سالم و بدون آسیب و بدون کوچکترین علائم بیماری است.
اگر برگها دارای لکه هستند یا تحت تأثیر مگس هویج قرار گرفته اند باید به طور کامل و تا حد امکان از سر محصول ریشه جدا شوند. در این مورد، خطر بیشتر از سود بالقوه است.
پس از 7 تا 10 روز “استقرار” در یک گاراژ یا زیرزمین خنک، هنگامی که در نهایت پژمرده میشوند و میمیرند، میتوان آنها را به راحتی با چرخاندن کمی جدا کرد. در این مرحله، مواد مغذی از قبل وارد محصول ریشه شده و محل اتصال با دمبرگ به طور طبیعی خشک و بسته می شود و خطر پوسیدگی را کاهش می دهد.
این تقلیدی از چرخه طبیعی مرگ گیاه در طبیعت است. این روش مستلزم توجه بیشتر و مرتبسازی دقیق برداشت است، اما برای بسیاری از آنها به یک آیین مورد علاقه برای پایان دادن به فصل تبدیل میشود.
این مناسب برای کسانی است که هویج را در جعبه هایی با ماسه یا خاک اره نگهداری می کنند، جایی که رطوبت پایدار حفظ می شود. برای نگهداری در کیسه های پلاستیکی کمتر مناسب است.
این رویکرد بسیاری از جزمات را زیر سوال می برد و شما را مجبور می کند نه فقط دستورالعمل ها را دنبال کنید، بلکه فیزیولوژی گیاه را نیز رعایت کنید. او به ما یادآوری میکند که یک دوره گذار مهم بین برداشت و ذخیرهسازی وجود دارد که میتوان آن را عاقلانه مدیریت کرد.
گاهی اوقات مداخله کمتر تصمیم عاقلانه تری است. اختلافات بین طرفداران روش های قدیم و جدید همچنان ادامه دارد و این فوق العاده است، زیرا آنها عمل را به جلو می برند.
تجربه شخصی، مقایسه دقیق نتایج و در نظر گرفتن شرایط خود تنها راه برای یافتن حقیقت است. هویج شما در نهایت به شما خواهد گفت که کدام روش برای آنها بهترین بوده است.
همچنین بخوانید
- چرا شراب کاران باتجربه جعفری را زیر درخت انگور می کارند: محافظ سبز در برابر فیلوکسرا
- چگونه ید معمولی یک تکه توت فرنگی را به یک استاندارد سلامت تبدیل می کند: یک داروی دارویی برای پوسیدگی
