دود صدا همه جا ما را احاطه کرده است: صدای زمزمه ماشین ها، موسیقی پس زمینه در فروشگاه ها، جریان بی پایانی از پادکست ها و اعلان ها.
به گزارش خبرنگار اینجا نیوز، عادت می کنیم سکوت را با هر محتوایی پر کنیم، می ترسیم با سکوت تنها بمانیم، آن را پوچی یا کسالت بدانیم.
اما اگر این پوچی فضایی باشد که سرانجام سیستم عصبی ما بتواند نفس عمیقی بکشد و شروع به ترمیم خود کند، چه؟ صدای پس زمینه ثابت مغز را در حالت هوشیاری دائمی نگه می دارد و آن را مجبور می کند ناخودآگاه نویز را تجزیه و تحلیل و فیلتر کند.
عکس: Pixabay
این باعث ایجاد سطح استرس پسزمینهای میشود که ما دیگر متوجه آن نمیشویم، همانطور که ساکنان یک کلان شهر دیگر متوجه بوی دود اگزوز نمیشوند. آزمایش «یکشنبههای آرام» – بدون موسیقی، پادکست یا تلویزیون در پسزمینه – برای اولین بار در سالها نشان داد که ذهن چقدر میتواند آرام باشد.
سکوت فقدان سیگنال نیست، بلکه حالتی خاص برای مغز است. تحقیقات نشان میدهد که در دورههای سکوت بیرونی، حالت «شبکه حالت غیرفعال مغز» فعال میشود که مسئول تثبیت حافظه، تأمل در خود و تفکر خلاق است.
به زبان ساده، در نویز ما اطلاعات را مصرف می کنیم و در سکوت افکار و ارتباطات خود را ایجاد می کنیم. Svetlana Orlova متخصص مغز و اعصاب دوزهای منظم سکوت را با حفظ سیستم عصبی مرکزی مقایسه می کند.
بدون آنها فرسوده می شود و باعث اضطراب، مشکل در تمرکز و بار عاطفی می شود. سکوت به افکار اجازه می دهد تا مانند ذرات در آب گل آلود ته نشین شوند و شفافیت را ایجاد کنند.
یافتن آن در شهر کار بی اهمیتی نیست. این لزوماً عقیمی آکوستیک کامل نیست. این حذف هدفمند نویز کنترل شده است.پیادهروی در پارک بدون هدفون، صبح دقایقی قبل از روشن کردن وسایل، جاده سرکار بدون همراهی صوتی. حتی بستن چشمان خود به مدت پنج دقیقه در یک دفتر پر سر و صدا باعث می شود مغز شما از نویز بصری فاصله بگیرد، که تا حدی نیز کار می کند.
نیازی به تلاش برای ساعت ها مدیتیشن نیست. با دوزهای کوچک شروع کنید: سه دقیقه در روز فقط بنشینید و به سکوت (یا آنچه زیر نقاب آن است: صدای باد، نفس کشیدن خودتان) گوش دهید. این سختتر از آن چیزی است که به نظر میرسد – ذهن به شدت مقاومت میکند و فهرستی از کارها را ارائه میکند.
اما این دقیقا همان بهداشت روانی است که همه آن را فراموش کرده اند. سکوت به طور جادویی اعصاب را التیام نمی بخشد، بلکه به سادگی از فرسودگی بی رحمانه آنها جلوگیری می کند. این فرصت را به آنها بدهید.
همچنین بخوانید
- تشنگی یک مشاور بد است: چرا نمی توانید فقط “به میل خود” آب بنوشید
- چرا افراد باهوش به کشش احمقانه نیاز دارند: انعطاف پذیری شما واقعاً چه چیزی را پنهان می کند؟
