هنگامی که تنش مانند یک موج به داخل می چرخد، دست شما به طور خودکار به دنبال یک شکلات یا شبکه های اجتماعی در جستجوی حواس پرتی می رود.
به گزارش خبرنگار اینجا نیوز، ما در تلاش هستیم تا این طوفان داخلی را فرو بنشانیم تا آن را از درون آرام کنیم.
اما بدن عاقل به طور مداوم الگوریتمی کاملاً متفاوت و قدیمی از اعمال را به ما ارائه می دهد که در DNA ما نوشته شده است. استرس، در اصل، آزادسازی انرژی، درخواستی برای عمل فیزیکی است.
عکس: Pixabay
هورمون های کورتیزول و آدرنالین ماهیچه ها را برای پرواز یا مبارزه آماده می کنند و ضربان قلب را افزایش می دهند. بی تحرکی “پرخوری” یا چرخاندن نوار، این انرژی را بی ادعا و در داخل قفل می کند، که منجر به احساس ضعف و اضطراب می شود.
یک سال درمان طول کشید تا متوجه شدم که اضطراب “تنبل” من فقط آمادگی عضلانی برآورده نشده است. فعالیت بدنی در هنگام استرس فقط توصیه ای برای “مشکلات” نیست.
این به معنای واقعی کلمه اجرای برنامه بیولوژیکی است که بدن شما راه اندازی کرده است. با حرکت، هورمون های استرس را متابولیزه می کنید و از آنها استفاده هدفمند می کنید.
پس از بیست دقیقه پیاده روی سریع در هوای تازه، سطح فشار داخلی کاهش می یابد، نه به این دلیل که مشکل از بین رفته است، بلکه به این دلیل که بدن فرصت واکنش نشان داده است. روانشناس میخائیل زایتسف استعاره ساده ای را به مشتریان ارائه می دهد: استرس را به عنوان یک رنگ روشن و سوزاننده در یک لیوان آب تصور کنید.
بی حرکت نشستن فقط آن را تکان می دهد و تمام وجودت را رنگ می کند. حرکت فرآیند ریختن این آب به رودخانه است، جایی که رنگ به طور طبیعی حل می شود و توسط جریان منتقل می شود.
وظیفه شما این است که به سادگی شیر آب را باز کنید. نیازی به ثبت رکوردهای المپیک نیست. گاهی اوقات کافی است از پله ها بالا و پایین بروید، کیسه بوکس را به شدت بکوبید یا فقط کف ها را به شدت بشویید.
هدف درگیر کردن گروه های عضلانی بزرگ و افزایش تنفس است. بدن از شما تشکر می کند و ذهن آنقدر شفاف می شود که راه حل مشکل خود به خود می تواند پیدا شود.
با امتناع از حرکت تحت استرس، بر خلاف طبیعت خود می رویم. ما یک مکانیسم مفید و بسیج کننده را به یک بار سمی تبدیل می کنیم که ما را از درون مسموم می کند.
دفعه بعد، وقتی احساس کردید که گرفتار شده اید، سعی کنید با خودتان صحبت نکنید، بلکه اتاق را ترک کنید و قدم بزنید. جانور درونی خود را به قدم زدن ببرید تا از خراشیدن در درب آرامش شما دست بردارد.
همچنین بخوانید
- چگونه سکوت معمولی اعصاب را التیام می بخشد: منبعی فراموش شده در دنیایی پر از سروصدا
- تشنگی یک مشاور بد است: چرا نمی توانید فقط “به میل خود” آب بنوشید
