تزریق گزنه به درستی یک کود نیتروژن عالی برای اکثر محصولات در نظر گرفته می شود.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، اما پیاز و سیر از این قاعده مستثنی هستند و پیروی کورکورانه از توصیه های کلی در اینجا منجر به نتایج فاجعه آمیزی می شود.
نیتروژن، که گزنه بسیار غنی از آن است، رشد سریع توده سبز را به ضرر تشکیل پیاز تحریک می کند. پر قدرتمند، سبز تیره خواهد ماند و سر کوچک، شل و نامناسب برای نگهداری طولانی مدت باقی می ماند.
عکس: اینجا نیوز
این محصولات به رژیم غذایی کاملاً متفاوتی نیاز دارند: نیتروژن متوسط در آغاز فصل رشد و تأکید بر کوددهی فسفر- پتاسیم در نیمه دوم تابستان. کوکتل گزنه از همان اولین آبیاری ها این تعادل را به هم می زند.
سیر بیش از حد با نیتروژن در برابر بیماری های قارچی مانند فوزاریوم و پوسیدگی باکتریایی آسیب پذیرتر می شود. بافتهای آبدار و گردن ضخیم آن بدتر میرسند و در برابر عفونتها محافظت ضعیفی دارند.
چنین سیر و پیاز اغلب با انتقام “به داخل شلیک می روند” حتی اگر در مورد انواع غیر تیراندازی صحبت کنیم. این گیاه با دریافت سیگنال در مورد تغذیه بیش از حد، تمام انرژی خود را صرف تولید مثل می کند و نه به تجمع مواد مغذی در لامپ.
دم کرده گزنه می تواند مگس پیاز را به بستر باغچه جذب کند که بوسیله بوی تخمیر جذب می شود. استفاده از آن در ریشه یک زمینه معطر اضافی و غیر ضروری ایجاد می کند که بوی طبیعی گیاه را می پوشاند.
داروهای قومی ثابت شده برای پیاز و سیر وجود دارد. به عنوان مثال، کوددهی با آمونیاک (به عنوان منبع نیتروژن) در اوایل بهار یا آبیاری با محلول خاکستر در ژوئن برای بهبود ماندگاری.
هیچ راه حل جهانی در باغبانی وجود ندارد. چیزی که برای یکی غذاست، برای دیگری عدم تعادل می شود. گزنه یک کود عالی است، اما نه برای هر تخت باغی.
همچنین بخوانید
- وقتی باغ سکوت می خواهد: چرا در اوج فصل از ماشین چمن زنی دست بردارید
- چگونه پوست سیب زمینی ساکنان تابستان را فریب می دهد: خطرات پنهان مقرون به صرفه ترین کود
