شما دعوا نمی کنید، تقلب نمی کنید و مرتباً نقش های خود را انجام می دهید: او نان آور خانه است، او نگهبان اجاق است.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، آنها بزرگ می شوند، مشاغلشان تثبیت می شود و ناگهان سکوتی هولناک برقرار می شود.
چرا با هم هستیم؟ اکنون که «پروژههای» اصلی تکمیل شدهاند، چه چیزی ما را به حرکت نگه میدارد؟ این خلاء وجودی، وقتی شکل وجود دارد، اما انگار محتوایی باقی نمانده است، بسیار ترسناک تر از رسوایی های بلند است، زیرا نه تاکتیکی در برابر آن وجود دارد، نه دشمنی برای مبارزه با آن وجود دارد.
عکس: اینجا نیوز
این بحران یک مرحله طبیعی در توسعه روابط بلندمدت است که روانشناسان گاهی اوقات آن را “سندرم آشیانه خالی” به معنای گسترده می نامند. هنگامی که پیوندهای خارجی ناپدید می شوند – نیاز به بزرگ کردن فرزندان، ایجاد شغل با هم، “بقا” – این زوج با یک سوال باز روبرو می شوند: ما به تنهایی، بدون این وظایف، چه هستیم؟
و اغلب معلوم می شود که در طول سال ها زندگی مشترک شما فراموش کرده اید که چگونه فقط زن و شوهر باشید، و نه مدیران موثر. می توانید شب ها را در یک اتاق بگذرانید، اما احساس کنید که با شیشه های ضخیم از هم جدا شده اید.
گفتوگوها به بحث در مورد صورتحسابها و طرحهایی برای کودکان خلاصه میشود، زیرا به نظر میرسد هیچ موضوعی برای گفتگوی صمیمانه باقی نمانده است. شما شرکای داخلی عالی شده اید، اما دیگر عاشق و دوست نیستید، و این درک با تلخی همراه است.
خانواده درمانگر ویکتور کاگان معتقد است که این بحران پایان کار نیست، بلکه یک فرصت است. او میگوید: «این زوج با یک انتخاب مواجه میشوند: یا بپذیرند که اتحادیهشان کارکرد خود را تمام کرده است و تنها توافقی بر سر زندگی مشترک بوده است، یا شجاعت ایجاد یک رابطه جدید را پیدا کنند – نه دیگر از سر ناچاری، بلکه با انتخاب آزادانه دو فرد بالغ».
برای انتخاب دومی، باید با صداقت دردناک شروع کنید. این پوچی را بدون سرزنش به یکدیگر اعتراف کنید. گفتن: «به نظرم می رسد که در این سال ها خودمان را جایی گم کرده ایم.
ما احساس خوبی داریم و آرامش داریم، اما خیلی ساکت شده است. بیایید سعی کنیم معانی جدیدی پیدا کنیم، فقط به این دلیل که ما همانی هستیم که هستیم.”
به یاد داشته باشید که در همان ابتدا، قبل از وام مسکن و کنفرانس های والدین و معلمان، چه چیزی شما را به هم مرتبط کرد. در آن زمان رویای چه ایده های دیوانه کننده ای را داشتید؟ وقتی دنیا زیر پای تو بود چه خوابی دیدی؟
شاید وقت آن رسیده است که آن رویاهای قدیمی را از گنجه بیرون بیاوریم و آنها را در نوری جدید بررسی کنیم. دوباره شروع به شناختن یکدیگر کنید.
سوالاتی را که سالها نپرسیدهاید بپرسید: “قبل از خواب به چه چیزی فکر میکنی؟ از چه میترسی؟ امسال چه کتابی خواندی که به من توصیه میکنی؟” ممکن است متوجه شوید که در کنار غریبهای زندگی کردهاید که بسیار جالب است.
یک پروژه کلی جدید ایجاد کنید، اما نه یک پروژه سودمند (تعمیر، خانه تابستانی)، بلکه یک پروژه معنایی. شاید این کار داوطلبانه با هم، کاوش در یک زمینه کاملاً جدید، وبلاگ نویسی در مورد سرگرمی خود، یا فقط یک هدف برای بازدید از بیست مکان جدید در سال باشد.
شما باید دوباره احساس کنید که پیشگام هستید، نه مراقب موزه زندگی خودتان. بازگرداندن عنصر غیرعملی بودن و بازی کردن به رابطه مهم است.
زمان و پول خود را نه برای چیزی مفید برای خانواده، بلکه برای چیزی که کودک درون را خوشحال می کند صرف کنید: یک سفر خود به خود، یک کلاس کارشناسی ارشد سفالگری، یک پرش با چتر نجات. آدرنالین و غلبه بر کنار هم برای رفع انسدادهای عاطفی عالی هستند.
گاهی معنا از مرور مجدد گذشته به دست می آید. آلبوم های قدیمی را مرور کنید، لحظات خنده دار و سخت را به خاطر بسپارید. داستان مشترک خود را برای یکدیگر بازگو کنید. از اینکه چقدر متفاوت او را به یاد می آورید شگفت زده خواهید شد و این کشف می تواند شروع یک گفتگوی جدید باشد.
اگر به تنهایی نمی توانید رابطه خود را با محتوای جدید پر کنید، شاید باید با یک روانشناس خانواده تماس بگیرید. نه به عنوان یک پزشک برای یک رابطه بیمار، بلکه به عنوان یک راهنما در یک قلمرو جدید و ناشناخته برای هر دوی شما – قلمرو مشارکت آگاهانه در بزرگسالی.
غلبه بر این بحران نشانه بلوغ باورنکردنی این زوج است. این انتقال از روابط کارکردی به روابط ارزشی است.
شما با هم می مانید نه به این دلیل که مجبورید، بلکه به این دلیل که با گذراندن همه گزینه ها، دوباره یکدیگر را انتخاب می کنید – دیگر نه به عنوان رفقای نبرد زندگی، بلکه به عنوان همسفران در سفر به افق های جدید.
و سپس سکوت دیگر ترسناک نیست. مملو از آرامش، درک عمیق و شادی آرام از این واقعیت است که بعد از تمام جاده هایی که طی کرده اید، هنوز چیزی برای سکوت در کنار هم دارید و به یک جهت نگاه می کنید.
همچنین بخوانید
- چه اتفاقی می افتد اگر از مقایسه شریک زندگی خود با دیگران دست بردارید: وقتی توهم “بهترین گزینه” زمان حال را از بین می برد.
- چرا غم و اندوه شما مال ما نمی شود: وقتی از دست دادن زوج ها را از هم جدا می کند تا اینکه آنها را متحد کند
