شما برای پیاده روی می روید، انگار در یک سفر قطبی هستید: کفش برای پنجه های خود، لباس های سرپوشیده، نگاه های عصبی به دماسنج.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، ما با برنامه ریزی قبلی از ترس، یک فرآیند طبیعی را به آزمایش تبدیل کرده ایم.
اما برای بسیاری از سگها، برف و یخبندان دشمن نیستند، بلکه عنصری است که مدتها در انتظارش بود پر از اکتشافات حسی، جایی که میتوانند حفاری کنند، بو بکشند و غلت بزنند. نگرانی ما برای آنها اغلب مغایر با شادی ذاتی آنهاست.
عکس: اینجا خبر
خطر واقعی در خود سرما نیست، بلکه در بی احتیاطی ماست. هیپوترمی در عرض پنج دقیقه ایجاد نمی شود. علائم واضحی دارد: لرزش، بی حالی، رنگ پریدگی مخاط و تنفس کم عمق.
در حالی که سگ به طور فعال در حال حرکت است و با علاقه در حال کاوش برف است، بدنش با موفقیت گرما تولید می کند. مشکل از جایی شروع می شود که ما توقف می کنیم – در ورودی، گپ زدن با همسایه در حالی که حیوان خانگی در حالت ایستا یخ می زند.
خرابکار اصلی زمستان برف نیست، بلکه شیمی است. معرف هایی که در پیاده روها پاشیده می شوند، پوست ظریف پدهای پنجه را خورده و باعث تحریک، ترک ها و سوختگی های شیمیایی می شوند.
با بازگشت به خانه، سگ به طور غریزی شروع به لیسیدن پنجه های خود می کند و مخلوطی سمی از نمک، ماسه و ترکیبات ناشناخته را می بلعد. این یک راه مستقیم مسمومیت است که علائم آن استفراغ، بی علاقگی و امتناع از خوردن است.
کفش ها راه حلی منطقی به نظر می رسند، اما مشکل جدیدی ایجاد می کنند: از دست دادن کشش. روی یخ، سگی که چکمهپوش دارد، تبدیل به قسمتی دست و پا چلفتی میشود، پنجههایش میلغزد و مفاصلش حالتی غیرطبیعی پیدا میکنند که خطر رگ به رگ شدن و دررفتگی را به شدت افزایش میدهد.
درمان پنجه های خود با موم محافظ یا ژل سیلیکون بسیار ایمن تر است و پس از پیاده روی به سادگی آنها را با آب گرم کاملاً بشویید. گوش ها داستان متفاوتی دارند.
سگها، بهویژه سگهای فعال، عاشق غلت خوردن در برف هستند و برف در مجرای گوش جمع میشود. رطوبت و سرما محیطی ایده آل برای ایجاد اوتیت ایجاد می کند که با کج کردن سر، تکان دادن و واکنش دردناک به لمس قاعده گوش تشخیص می دهید.
پیشگیری ساده است: پس از بازی در برف، باید گوش خود را با یک پارچه خشک به دقت پاک کنید. غذا سوخت است، اما نه هر سوخت.
این افسانه که همه سگ ها باید کالری دریافتی خود را در زمستان افزایش دهند منجر به چاقی در حیوانات خانگی آپارتمانی می شود. انرژی اضافی فقط برای کسانی مورد نیاز است که در خیابان زندگی می کنند یا چندین ساعت در سرما به طور فعال کار می کنند.
برای بقیه، یک بخش یا تکه چربی اضافی فقط آنها را با اضافه وزن و فشار روی مفاصل و قلب تهدید می کند. بنابراین، پیاده روی زمستانی به دنبال دنبال کردن کورکورانه ترس ها نیست، بلکه تعادل آگاهانه است.
به سگ اجازه دهید سگ باشد – برف را با دماغش حفر کنید، بر پشتش سوار شوید و دانه های برف را بگیرید. وظیفه شما ممنوعیت نیست، بلکه کنترل زمان، نظارت بر وضعیت پنجه ها و گوش ها و بازگشت به موقع به گرما است، جایی که یک تخت گرم و یک چرت عصرانه آرام در انتظار شما است.
همچنین بخوانید
- چرا حیوان خانگی خود را لباس می پوشانید: انسان را بر روی حیوان نشان می دهید
- وقتی حیوان خانگی “مسئول” می شود: نشانه هایی از هرج و مرج در بسته شما
