در پی برداشت مداوم، به ندرت فکر می کنیم که زمین نیز مانند ما می تواند خسته شود.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، تصور کنید که عمداً یکی از تخت ها را برای یک سال کامل نمی کارید.
از بیرون مانند ویرانه به نظر می رسد، اما در داخل کار فشرده ای برای ترمیم خود وجود دارد. این بدان معنا نیست که این منطقه مملو از کینوا و خار است.
عکس: اینجا خبر
وظیفه این است که خاک از ترشحات ریشه محصولات خاص، از حذف سالانه همان عناصر، فاصله بگیرد. در این زمان، خاک شل می شود، با مواد آلی مالچ پاشی می شود و شاید خنثی ترین کود سبز برای ساختار کاشته شود، اما برای توده سبز نه.
این روش مخصوصاً برای مناطق کوچکی که حفظ یک تناوب کامل زراعی با تناوب طولانی دشوار است، مناسب است. شما به سادگی باغ را به بخش هایی تقسیم می کنید و هر سال یکی از آنها را به “آسایشگاه” می فرستید.
سال آینده او دوباره و پر انرژی به سر کار بازخواهد گشت. سختترین چیز در این رویکرد، کنار آمدن روانشناختی با «بیکاری» است.
دستانم دراز شده اند تا چیزی را به خاک سست بچسبانم. اما گاهی اوقات بهترین اقدام، عدم اقدام عمدی است.
این یک سرمایه گذاری در برداشت های آینده است، پرداختی برای سال ها استفاده فشرده. ما این اصل را به طور انتخابی اعمال می کنیم، به خصوص در باغ بعد از شب نشینی.
یک سال استراحت در زیر مالتی از بریده های چمن و لوپین معجزه می کند. زمین واقعاً سست، زنده می شود و دوباره کرم های خاکی زیادی در آن ظاهر می شوند. و سال بعد با این احساس که دارید به گیاه هدیه می دهید و از آخرین منابع بهره برداری نمی کنید چیزی می کارید.
همچنین بخوانید
- چرا سیر در دو لایه کاشته می شود: ترفندی برای یک قطعه کوچک با اشتهای زیاد
- قاصدک ها به عنوان یک شاخص و شفابخش: چرا نباید با آنها مبارزه کنید
