اما اگر مسئولیت اصلی تابستانی یک ساکن تابستانی – سست شدن منظم – واقعاً به خاک آسیب برساند چه؟
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، طرفداران این روش دقیقاً این ادعا را دارند.
هر مداخله در خاک، معماری پیچیده کیهان خرد را مختل می کند، مویرگ ها را از بین می برد و ساکنان خاک را از بین می برد. جایگزین آنها پوشاندن دائمی زمین با یک لایه مالچ آلی است.
عکس: اینجا خبر
یونجه، کاه، تراشه های چوب، کمپوست، فقط چمن را برش دهید. در زیر این پتو، زمین مرطوب، خنک و ساختار یافته توسط خود طبیعت – کرم ها، میسلیوم قارچ و ریشه های گیاهی باقی می ماند.
شما فقط “غذا” را در بالای این سیستم قرار دهید. در ابتدا عجیب به نظر می رسد.
خود دست ها به سمت بیل می آیند تا پوسته را بشکنند. اما بعد از چند فصل متوجه می شوید که هیچ پوسته ای وجود ندارد.
خاک زیر مالچ همیشه سست و زنده است. علف های هرز به میزان قابل توجهی کمتر است و شما نیاز به آبیاری بسیار کمتری دارید. صرفه جویی در زمان و تلاش بسیار زیاد است.
اصل اصلی این است که هرگز بستر را با بیل حفر نکنید یا شل نکنید. در بهار، شما به سادگی مالچ نیمه پوسیده و قدیمی را کنار می زنید و نهال ها را در زمین می کارید یا سوراخ هایی برای بذر ایجاد می کنید.
سپس دوباره آن را می پوشانید. خاک تحت فشار یخبندان و آفتاب سوزان قرار نمی گیرد. تغییر به این سیستم برای من یک مکاشفه بود.
این نیاز به تغییر در تفکر و جستجوی منابع مالچ داشت، اما نتایج ارزشش را داشت. باغ سبزیجات از یک منطقه کار مداوم به یک اکوسیستم خودکفاتر و پایدار تبدیل شده است. و برداشت ها، که مهم است، از بین نرفته اند – آنها پایدارتر شده اند.
همچنین بخوانید
- چرا خیار را در گزنه بکارید: بمب نیتروژنی فراموش شده برای تنبل ها
- چگونه نمک یک مسیر را به یک مانع ریشه تبدیل می کند: روشی بحث برانگیز اما کارآمد
