ساعتها صرف انتخاب دانهها، مطالعه تقویمهای قمری میکنیم، اما اغلب بدون فکر کردن، اولین بیل زدنی را که با آن روبرو میشویم، چنگ میزنیم.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، اما این انتخاب تصادفی است که تعیین می کند آیا علف های هرز یک پیروزی سریع خواهد بود یا یک نبرد طاقت فرسا با دشمنی که دائماً در حال بازگشت است.
ابزار امتداد فکر باغبان است و نه فقط یک تکه آهن روی چوب. شما یک بیل محکم با دندان در برابر علف گندم می گیرید – و ریزوم بلند آن را به ده گیاه جدید تبدیل می کنید، زیرا هر هرس با یک جوانه زندگی می بخشد.
عکس: اینجا خبر
این کار مستلزم قدرت نیست، بلکه دانش است: در برابر علف های هرز ریزوماتوز، بریدن نیست، بلکه حفاری و استخراج دقیق است. در اینجا بیل زدن نیست، بلکه یک اسکوپ باریک یا چنگال باغ است که ابزار اصلی می شود.
برعکس، خراشیدن یک منطقه بزرگ پر از کینوا با ماله یک فعالیت برای یک مازوخیست است. یک بیل دستی سبک با تیغه تیز برای بریدن علف های هرز یکساله ایده آل است.
حرکت آن باید کشویی باشد، گویی زمین را می تراشید و چوب خرد نمی کنید. ابزار مناسب در دستان مناسب مشکل را چندین برابر سریعتر حل می کند.
برای مدت طولانی من برش های تخت را نادیده می گرفتم و آنها را ادای احترام به مد می دانستم. تا اینکه یک روز یک برش مینی تخت تیز شده را در بستری از هویج امتحان کردم.
تیغه خمیده آن جادویی بود: با یک چرخش برس علف هرز را می برید، با یک چرخش دیگر خاک را شل می کنید، با یک چرخش برس به تپه می روید. این درس تطبیق پذیری بود که از شکل متفکرانه زاده شد.
اما مهمترین ابزار اغلب فراموش می شود. اینها دستان شماست
حتی یک شی فلزی نمی تواند تفاوت بین ریشه هویج و ساقه علف هرز را تشخیص دهد. در محصولات متراکم، تنها انگشتان قادر به جواهرسازی هستند.
گاهی اوقات شما فقط باید آهن را کنار بگذارید و خود را در یک گفتگوی آرام با زمین غوطه ور کنید، جایی که نکته اصلی لمس و توجه است.
همچنین بخوانید
- اگر از شل کردن تخت ها دست بردارید چه اتفاقی می افتد: انقلابی به نام حفاری ممنوع
- چرا خیار را در گزنه بکارید: بمب نیتروژنی فراموش شده برای تنبل ها
