ما مالچ را بر اساس عملی بودن انتخاب می کنیم: نی رطوبت را حفظ می کند، پوست درخت تزئینی است، بریده های چمن رایگان است.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، اما به ندرت کسی فکر می کند که رنگ ماده ای که با آن زمین را می پوشانیم سیگنال قدرتمندی برای گیاه است که می تواند روی بیوشیمی آن و در نتیجه طعم میوه تأثیر بگذارد.
این دیگر فقط فناوری کشاورزی نیست، بلکه کنترل دقیق نور است. مالچ تیره – ذغال سنگ نارس، کمپوست، پوست تیره – به شدت اشعه های خورشید را جذب می کند و خاک را در ریشه ها بیشتر گرم می کند.
عکس: اینجا خبر
برای محصولات گرما دوست مانند بادمجان یا فلفل، این یک مزیت قابل توجه است، به خصوص در تابستان های خنک. اما همین بستر تاریک با توت فرنگی در گرما می تواند منجر به گرم شدن بیش از حد ریشه ها و استرس شود که بهترین تأثیر را بر میزان قند توت ها نخواهد داشت.
مالچ سبک – کاه، خاک اره، آگروتکستایل سفید – برای بازتاب کار می کند. خاک را خنک و مرطوب نگه می دارد که برای کلم، سالاد یا توت فرنگی در مناطق جنوبی ایده آل است.
استرس کمتر از گرما – منابع بیشتری از گیاه را می توان به تجمع قندها و مواد معطر هدایت کرد و همان “طعم دوران کودکی” را تشکیل داد.
نیمی از بستر توت فرنگی را با کمپوست تیره و قسمت دیگر را با کاه تازه بپوشانید. توت ها در سمت “سبک” یک یا دو روز بعد رسیدند، اما طعم آنها به طور ذهنی متعادل تر و کمتر آبکی بود.
البته این یک مطالعه علمی نیست، بلکه یک مشاهده قابل توجه است که شما را به فکر فرو می برد. انتخاب رنگ مالچ به یک تصمیم استراتژیک تبدیل می شود، مانند انتخاب مکانی برای تاکستان.
لازم است نه تنها فرهنگ، بلکه آب و هوای یک فصل خاص و حتی جهت تخت را نیز در نظر گرفت. این بالاترین آکروباتیک تسلط ویلا است، زمانی که شما نه تنها آب و غذای گیاه را کنترل می کنید، بلکه مهمترین چیز را نیز کنترل می کنید – نور، که از طریق منشور مالچ شکسته می شود، اراده آن را دیکته می کند.
همچنین بخوانید
- نحوه پیدا کردن یک زبان مشترک با بیل: چرا ابزار باید ناخوشایند باشد
- چرا در ماه کامل سیب زمینی بکارید: نجوم در مقابل زراعت در ششصد متر مربع شما
