Adjika در تصور رایج یک رب گوجه فرنگی تند است، اما نسخه واقعی آبخازی آن اغلب بدون گوجه فرنگی است.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، این واقعیت یک جزم نیست، بلکه اشاره ای به یک آزمایش بی حد و حصر است.
اساس این سس یک سبزی نیست، بلکه ساختاری است که بر روی پالتی از پاپریکا، رازک سونلی، گردو و گشنیز ساخته شده است. گوجهفرنگی مطمئناً اسیدیته و ضخامت دلپذیری دارد، اما میتواند بر ظرافتهای ظریفتر نیز غلبه کند.
عکس: اینجا خبر
سعی کنید مقداری از گوجه فرنگی ها را با آلو گیلاس گوشتی یا تکمالی جایگزین کنید – اسید میوه درخشان تر و بازیگوش تر خواهد بود. یا از فلفل دلمه ای و بادمجان تفت داده شده به عنوان پایه ای برای بافتی دودی و مخملی استفاده کنید.
رمز موفقیت سرخ کردن نیست، بلکه این است که همه مواد را روی حرارت ملایم برای چند ساعت بجوشانید. در طول این مدت، ادویه ها نه تنها حل می شوند، بلکه در توده سبزیجات ادغام می شوند و تمام عطر خود را بدون طعم تلخ به آن می دهند.
چنین سسی به روغن و آب جدا نمی شود، بلکه مانند یک خامه خوب یکدست می شود. از اضافه کردن یک قاشق ملاس انگور یا انار در پایان پخت نترسید – آجیکا را شیرین نمی کند، اما طعم آن را کامل می کند و آن را کامل می کند.
بهتر است این سس را در شیشه های کوچک در یخچال نگهداری کنید و هر هفته مانند کنیاک گران قیمت بهتر می شود. این محصول زنده ای است که بالغ می شود و تغییر می کند و نت های جدیدی را به هر غذا ارائه می دهد.
همچنین بخوانید
- چرا پستو واقعی منجمد می شود و تازه ساخته نمی شود: پارادوکس غذاهای مدیترانه ای
- چرا متخصصان تغذیه منجمد کردن لیموترش کامل را توصیه می کنند: ترفندی که باعث صرفه جویی در وقت و ویتامین ها می شود
