آنقدر مشکلات را تحلیل می کنیم که فراموش می کنیم از خود بپرسیم: راه حل باید چگونه باشد؟
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، چگونه می توان یک رابطه سالم و پر جنب و جوش را از یک عادت راحت یا یک نمای زیبا که پشت آن چیزی نیست تشخیص داد.
کارشناسان اتفاق نظر دارند که تشخیص نه با وجود تعارض، بلکه با نحوه زندگی زن و شوهر از طریق این درگیری ها و آنچه در فواصل بین آنها اتفاق می افتد، ایجاد می شود. اولین و اصلی ترین نشانگر احساس امنیت است.
عکس: Pixabay
نه خودنمایی، زمانی که «او هرگز به دیگری نگاه نمیکند»، بلکه عمیق و درونی: آیا میتوانی با این فرد آسیبپذیر، ضعیف، احمق، بیمار، زشت، بدون ترس از این که علیه تو استفاده شود، باشی؟ آیا احساس میکنید که میتوانید آرامش داشته باشید، یا اینکه دائماً نیاز دارید که روی انگشتان خود باشید تا در آن جا بیفتید؟
سوال دوم در مورد مرزها است. آیا از علایق و آرزوهای یکدیگر حمایت می کنید، حتی اگر به شما نزدیک نباشند؟
آیا یکی می تواند با آرامش با دوستان به تعطیلات برود، در حالی که دیگری از تنها بودن در خانه، بدون رسوایی و سوء ظن لذت می برد؟ یک رابطه سالم، اتحاد دو فرد جدایی ناپذیر است، و نه ادغام در یک “ما” بی شکل، جایی که داشتن “من” خود ممنوع است.
نکته سوم احترام است که در چیزهای کوچک نشان داده می شود. آیا با علاقه به داستان های شریک زندگی خود گوش می دهید، حتی اگر صد بار آنها را شنیده باشید؟
آیا صحبت را قطع نمی کنید، چشمانتان را نمی چرخانید یا از نقاط ضعف او به عنوان استدلال در بحث استفاده نمی کنید؟ احترام سخنان پر سر و صدا نیست، بلکه توجه روزانه و آرام به وجود شخص دیگری به عنوان یک جهان جداگانه و ارزشمند است.
آزمون چهارم برای صداقت و صراحت است. آیا می توانید بدون ترس از تمسخر یا بی تفاوتی، ترس ها، رویاهای احمقانه، افکار ناخوشایند خود را به همسرتان بگویید؟
یا اینکه ارتباطات شما به بحث در مورد زندگی روزمره و اخبار خلاصه شد، در حالی که همه چیز شخصی قفل شد زیرا “او متوجه نمی شود”؟ معیار پنجم توانایی تعارض است.
درگیری در یک زوج سالم جنگ نیست، مذاکره است. هدف آنها پیروزی و تحقیر نیست، بلکه یافتن راه حلی است که مناسب هر دو باشد. آیا پس از دعوا، به دلیل اینکه توانسته اید چیز مهمی بگویید، احساس ویرانی و رنجش می کنید یا تسکین و صمیمیت بیشتر؟
سوال ششم در مورد شادی است. آیا فقط با هم احساس خوبی دارید؟
نه به این دلیل که «باید»، نه به این دلیل که «این مرسوم است»، بلکه به این دلیل که صمیمانه از سکوت در کنار هم، شوخیهای احمقانه یا صرفاً روی مبل دراز کشیدن لذت میبرید؟ یا مثل یک وظیفه سنگین یکدیگر را به پایین می کشانید و لحظه های سبکی مهمان نادری شده اند؟
و در آخر و مهمتر از همه، آیا احساس می کنید در کنار این شخص در حال رشد هستید؟ آیا بهتر، مهربان تر، قوی تر و با اعتماد به نفس تر می شوید؟
یا برعکس، آیا به نظر میرسد که میلرزید، آیا دائماً احساس گناه میکنید، بی دست و پا میشوید، انگار دائماً مورد ارزیابی قرار میگیرید و ناکافی میشوید؟ روابط سالم نباید فلج کند، بلکه باید الهام بخش باشد.
پاسخ به هر هفت سوال نیازی به یک “بله” کامل نیست. اما اگر بیشتر پاسخها شما را دچار تردید میکند، اعتراض یا ناراحتی درونی دلیلی برای وحشت نیست، بلکه یک سیگنال واضح برای شروع گفتگو است. ساکت، اما صادقانه – اول با خودتان، و سپس، شاید، با کسانی که در این نزدیکی هستند.
همچنین بخوانید
- چگونه مغز اعتیاد به عشق ایجاد می کند: شیمی عصبی دلبستگی که ما آن را با احساسات اشتباه می گیریم
- چرا سرگرمی شما شریک زندگی تان را بسیار آزار می دهد: چگونه سرگرمی های شخصی استحکام یک پیوند را آزمایش می کنند
