تصویر کلاسیک هنوز در خیابان ها حاکم است: سگی که بند بسته شده به قلاده.
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، این روش آنقدر طبیعی و آزمایش شده به نظر می رسد که کمتر کسی به تأثیر آن بر سلامت حیوان خانگی فکر می کند.
در همین حال، دامپزشکان و نگهبانان سگ به طور فزاینده ای مهارها را نه تنها یک جایگزین، بلکه یک انتخاب ایمن تر و فیزیولوژیکی تر می نامند. بحث اصلی در برابر یقه، بار مستقیم روی گردن، یکی از آسیب پذیرترین قسمت های ستون فقرات است.
عکس: اینجا نیوز
تکان ناگهانی فشار را بر روی حنجره، نای و غده تیروئید توزیع می کند که می تواند منجر به آسیب های مزمن، به ویژه در نژادهای کوچک شود. یک مهار با اندازه مناسب نیرو را در سراسر قفسه سینه توزیع می کند، از گردن محافظت می کند و به سگ اجازه می دهد آزادانه نفس بکشد.
جنبه رفتاری هم کم اهمیت نیست. سگی که هر بار که افسارش را میکشید، احساس ناراحتی یا درد در گردن میکند، ممکن است در طول پیادهروی مضطربتر و حتی پرخاشگرتر شود.
او فشار مداوم روی گلویش را با منفیگرایی مرتبط میداند و تمرکز بر دستورات صاحبش را دشوار میکند. مهار، بدون ایجاد درد، درک آرام تر و مثبت تری از پیاده روی ایجاد می کند.
برای صاحبان حیوانات خانگی که از فروپاشی نای یا سایر مشکلات تنفسی رنج میبرند، بند یک ضرورت میشود. این به شما امکان می دهد بدون تشدید وضعیت حیوان راه بروید، در حالی که قلاده در چنین مواردی می تواند کاملاً خطرناک باشد.
دامپزشکان خاطرنشان می کنند که تغییر به یک مهار اغلب به کاهش دفعات سرفه در نژادهای مستعد مانند یورکی یا چیهواهوا کمک می کند. افسانه ای وجود دارد که پوشیدن بند باعث می شود سگ با شدت بیشتری افسار را بکشد.
در واقع عادت به کشیدن نه با نوع وسایل، بلکه با عدم آموزش صحیح شکل می گیرد. با یک مهار، روند یادگیری راه رفتن روی یک افسار شل اغلب آسان تر است، زیرا سگ با احساسات ناخوشایند پرت نمی شود.
نکته کلیدی در ترتیب تمرین است، نه در انتخاب حلقه در گردن یا روی سینه. انتخاب تسمه مناسب یک علم است. نباید مانع حرکت تیغه های شانه شود یا زیر بغل را مالش دهد.
یک مهار خوب در چندین نقطه تنظیمات دارد و یک فاصله دو انگشتی بین تسمه ها و بدن سگ ایجاد می کند. ارزش وقت گذاشتن برای امتحان کردن آن را دارد، زیرا یک مهار ناخوشایند می تواند حتی بیشتر از یقه آسیب وارد کند.
برای توله سگ ها و نوجوانان، بند یک گزینه ایده آل برای آموزش راه رفتن است. استخوان ها و ماهیچه های شکننده آنها به ویژه به هر باری حساس هستند و توزیع فشار ملایم به شکل گیری وضعیت و راه رفتن صحیح کمک می کند.
این سرمایه گذاری برای رشد سالم اسکلتی عضلانی برای زندگی است. در نهایت، تغییر از بند به یقه یا بالعکس یک موضوع آگاهی است.
این امر مستلزم آن است که صاحب این عادت را به نفع داده های مبتنی بر علم و نیازهای فردی سگ خود ترک کند. پیاده روی باید برای هر دو لذت بخش باشد، نه مبارزه برای یک نفس.
و گاهی اوقات کافی است که کارابین را دوباره در حلقه دیگری ببندید.
همچنین بخوانید
- چگونه از حیوان خانگی خود در ویلا محافظت کنید: خطرات نامشخص یک بهشت حومه شهر
- چرا گربه ها از راه رفتن خود منع می شوند: یک تله شهری برای یک غریزه باستانی
