آیا تا به حال به این فکر کردهاید که واقعاً چه کسی راه میرود: شما و سگتان، یا سگی که با شماست، و فقط مطیعانه روی یک افسار به دنبالش میدوید؟
به گزارش خبرنگار HERE NEWS، برای بسیاری، ورزش صبحگاهی و عصرگاهی به یک مصیبت تبدیل می شود، جایی که حیوان خانگی هر بوته را می کشد و بو می کشد، و صاحب آن متأسفانه به دنبال آن می رود و نقش یک لنگر زنده را ایفا می کند.
این تصویر نتیجه مستقیم یک سلسله مراتب شکسته است که در آن سگ نقش رهبر پیشگام را بر عهده گرفته است. پیاده روی برای سگ فقط یک توالت و گرم کردن نیست، بلکه یک آیین قدرتمند پر از معنا است: جمع آوری اطلاعات از طریق بوها، گشت زنی در قلمرو، نشان دادن وضعیت.
عکس: اینجا نیوز
اگر سگ جلوتر راه میرود و افسارش را میکشد، در سرش «بسته» خود را برای کشف سرزمینهای جدید هدایت میکند. با اجازه دادن به او، ناخودآگاه حق او برای تصمیم گیری برای هر دوی ما را تایید می کنیم.
کارشناسان رفتاری سگ متأسفانه بیان می کنند که بیشتر مشکلات در هنگام پیاده روی از آپارتمان ناشی می شود. سگی که اولین کسی است که از در بیرون می پرد، اولین کسی است که از پله ها پایین می رود و اولین کسی که غذا می خواهد خود را رئیس می داند.
پیاده روی فقط این توازن قدرت را آشکار می کند و آن را برای همه اطرافیان قابل مشاهده می کند. ریشه بدی ناسازگاری است.
دیروز به دلیل عجله به خود اجازه دادید به سمت یک قطب جالب کشیده شوید و امروز ناگهان تصمیم گرفتید به حرکت ایده آل “در نزدیکی” برسید و از نافرمانی عصبانی هستید. از دیدگاه سگ، قوانین مانند شن روان هستند. آنها بسته به خلق و خوی ما تغییر می کنند، به این معنی که می توانند و باید از نظر قدرت آزمایش شوند.
اولین و اصلی ترین تمرین برای بازیابی رهبری، کنترل خروج است. همیشه کسی است که در را باز می کند و اولین کسی است که از آستانه عبور می کند.
اگر سگ به جلو هجوم آورد، درب به آرامی بسته می شود و این عمل از ابتدا تکرار می شود تا حیوان خانگی آرام شود و بنشیند. خسته کننده است و نیاز به صبر دارد، اما این تشریفات است که به وضوح نشان می دهد که چه کسی مسیر و سرعت را تعیین می کند.
در طول پیاده روی، مهم طول مسیر طی شده نیست، بلکه کیفیت توجه است. یک پیادهروی کوتاه پنج دقیقهای، جایی که سگ زیر پای شما راه میرود و روی شما تمرکز میکند، سالمتر از یک سرگردانی یک ساعته است، جایی که شما فقط به یک افسار متصل هستید.
وظیفه شما این است که از دنیای اطرافتان جالب تر باشید و این نیاز به رفتار، انگیزه بازی و تماس عاطفی دارد.
کارشناسان توصیه میکنند که پیادهروی را به بخشهای معنادار تقسیم کنید: زمان برای نظم و انضباط («نزدیک»، بدون تنش)، زمان برای کاوش آزاد (با یک افسار بلند) و زمان برای بازی فعال. جابجایی بین این حالت ها به دستور شما، آگاهی سگ را ساختار می دهد.
او شروع به درک این موضوع می کند که حق آزادی را باید با اطاعت به دست آورد و منتظر سیگنال های شماست. از سگ بالغی که سال ها بر اساس قوانین خودش زندگی کرده است، نباید انتظار نتایج سریع داشته باشید.
تجدید ساختار هفته ها یا حتی ماه ها طول خواهد کشید. هر بار که عصبانیت خود را مهار می کنید و با آرامش رفتار درست می کنید، آجری در پایه یک رابطه جدید می گذارید.
این سرمایه گذاری است که در سال های سفر لذت بخش، ایمن و واقعاً مشترک نتیجه خواهد داد. وقتی از یک فرد اضافی به یک کارگردان پیاده روی تبدیل می شوید، همه چیز تغییر می کند.
شما شروع به توجه به جزئیات می کنید، مسیرها را با هم مطالعه می کنید، مسیرها را انتخاب می کنید. سگ، با احساس اعتماد به نفس شما، آرام می شود – از این گذشته، اکنون این سگ نیست که باید فکر کند و مسئول ایمنی باشد.
و سپس پیاده روی در نهایت تبدیل به چیزی می شود که باید باشد: نه یک تعهد، بلکه یک ماجراجویی مشترک که در آن شما یک تیم واقعی هستید.
همچنین بخوانید
- چرا بوی داروخانه یک گربه را دیوانه می کند: دنیای مرموز جنایتکاران
- چرا مردم با حیوانات صحبت می کنند: معنای عمیق گفتگوی یک طرفه
